Η ώρα της θεατρικής αγωγής
ενισχυμένο διπλό επεισόδιο
Η κυρία λέει:
Γεια σας παιδιά!
Σας στέλνω σήμερα δραστηριότητες για παρεούλες και για εξωτερικούς χώρους
και όχι πλέον παιχνίδια “για μέσα στο σπίτι”.
Έχω ετοιμάσει και κάποιες δραστηριότητες “κλειστού χώρου” αλλά δεν μου ταιριάζει να σας τις στείλω έτσι που είναι ο καιρός. Τις αφήνουμε για κάποια άλλη φορά λοιπόν...
Στις βόλτες που κάνω κι εγώ στην πόλη, έχω συναντήσει αρκετούς από εσάς. Πλέον βγαίνετε, συναντιέστε με τους φίλους σας.
Τηρούμε ακόμα όσο είναι δυνατόν τα μέτρα προστασίας, αλλά μπορούμε να συναντάμε τους φίλους μας κι αυτό κάνει μεγάλη διαφορά!!
Να λοιπόν η σημερινή δραστηριότητα:
Τάξεις Α´, Β´, Γ´:
Ένας παίχτης αρχίζει μια κίνηση και ένας δεύτερος τη συμπληρώνει με τον δικό του τρόπο.
Για παράδειγμα, ο παίχτης Α ρίχνει το καλάμι του στο νερό. Στη συνέχεια μπαίνει στη “σκηνή” ο παίχτης Β, και συνεχίζει τη δράση του Α. Ο Α βγάζει ένα ψαράκι από τη θάλασσα και ο Β βοηθάει να το βάλουν στο καλαθάκι που έχουν μαζί τους για τα ψάρια που πιάνουν.
Ο επόμενος παίχτης ξεκινά με μια καινούρια κίνηση.
Τάξεις Γ´, Δ´ και πιο μεγάλα παιδιά:
Ένας παίχτης κάνει μια κίνηση. Ο άλλος προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει, ώστε να συμπληρώσει την κίνηση με μια καινούρια κίνηση και να ολοκληρώσουν μαζί τη δράση, φτιάχνοντας μια ιστορία με αρχή, μέση τέλος.
Μετά λένε τι είχε ο καθένας στο μυαλό του όταν έκανε την κάθε κίνηση.
Δεν χρειάζεται οι παίχτες να έρθουν κοντά για το παιχνίδι αυτό -κρατάμε όσο μπορούμε τις αποστάσεις...
Πιο συγκεκριμένα:
Ένας παίχτης φτιάχνει στο μυαλό του, χωρίς να πει κάτι στους υπόλοιπους, μια ‘συνθήκη’.
Σκέφτεται δηλαδή
έναν ρόλο για τον εαυτό του (ποιος;),
ένα μέρος που υποτίθεται πως βρίσκεται (που;)
και μια δράση (τι;).
Όλα αυτά, χωρίς λόγια ακόμα...
Για παράδειγμα, ο παίχτης Α αποφασίζει ότι είναι ψαράς, ότι βρίσκεται στην ακροθαλασσιά και ότι ρίχνει το καλάμι του στο νερό.
Κάνει τις αντίστοιχες κινήσεις (όλη η παραπάνω δράση γίνεται σιωπηλά ή και με ήχους/λέξεις που όμως δεν πρέπει να αποκαλύπτουν τι γίνεται -δηλαδή ο “ηθοποιός” μπορεί να πει ‘τι ωραία μέρα σήμερα’,
αλλά δεν πρέπει να πει ‘τι ωραία μέρα σήμερα, ας πάω για ψάρεμα’ .
Η σκηνή διαρκεί για όσο θέλει ο παίχτης Α.
Στη συνέχεια μπαίνει στη “σκηνή” ένας ακόμα παίχτης, ο παίχτης Β, και συνεχίζει τη δράση μαζί με τον Α.
Για παράδειγμα βγάζει ο Α ένα ψαράκι και ο Β βοηθάει να το βάλουν στο καλαθάκι που έχουν μαζί τους για τα ψάρια που πιάνουν.
Στη συνέχεια μπορεί να μπει και ο παίχτης Γ, μετά ο παίχτης Δ, κοκ.
Στο τέλος της σκηνής μπορεί και οι 4 να κάθονται στη σειρά και να ψαρεύουν ή μπορεί να έχουν ήδη τηγανίσει τα ψαράκια και να τα τρώνε.
Εξαρτάται από την ομάδα πόσο γρήγορα θα “τρέξει” η δράση.
Η σκηνή σταματάει
είτε όταν δώσει σήμα ο εμψυχωτής, όταν νιώσει ότι η δράση πλέον δεν προχωρά (μπορείτε να ορίσετε από πριν ποιος θα το κάνει αυτό, ίσως ένας μεγάλος που θα είναι μαζί σας)
είτε όταν περάσει ο χρόνος που θα έχετε από πριν συμφωνήσει, πχ θα έχετε πει ότι η σκηνή θα έχει διάρκεια 3 λεπτά, είτε όταν η ομάδα χωρίς να το έχει συμφωνήσει από πριν, νιώσει ότι η δράση της έχει ολοκληρωθεί.
Ωστόσο, το πώς θα εξελιχθεί η σκηνή εξαρτάται από τον κάθε παίχτη αλλά και από την “επικοινωνία” μεταξύ των παιχτών.
Εξαρτάται από το πώς θα επιλέξει ο καθένας να προχωρήσει τη δράση, αλλά και από το τι ακριβώς έχει καταλάβει από τη δράση που έχει ήδη ξεκινήσει ο προηγούμενος παίχτης.
Μπορεί να έχει καταλάβει κάτι άλλο από αυτό που είχε στο μυαλό του ο άλλος.
Πολλές φορές σε αυτό το παιχνίδι στο τέλος αποκαλύπτεται ότι ο καθένας έπαιζε σε δική του ιστορία, που δεν είχε πολλή σχέση με την ιστορία του συμπαίχτη του!
Θα είναι πολύ ενδιαφέρον αν έχετε θεατές να περιγράψουν κι εκείνοι την ιστορία που είδαν.
Εκτός από το παράδειγμα με τον ψαρά, μερικά ακόμα παραδείγματα για κινήσεις που ξεκινούν μια ιστορία:
-Κοιτάω μέσα από το τηλεσκόπιο. Βλέπω κάτι. Αντιδρώ.. (Όμως ποιος είμαι; πού βρίσκομαι; τι βλέπω;
Είμαι πειρατής; είμαι στο καράβι μου; βλέπω στεριά;
Ή μήπως είμαι σε μια έρημο, παρατηρώ τον νυχτερινό ουρανό, και βλέπω ένα περίεργο ουράνιο σώμα;
Ή μήπως βλέπω ένα κλέφτη που πάει να κλέψει το σπίτι του γείτονά μου; κοκ).
-Σκάβω με τα χέρια μου το χώμα. Κάτι βρίσκω. Αντιδρώ.. (Βρίσκω θησαυρό στον κήπο μου; βρίσκω το θαμμένο παιχνίδι του σκύλου μου; βρίσκω κάτι που είχε χαθεί στην άμμο σε μια παραλία;).
-Διαβάζω κάτι. Κάποια στιγμή ακούω έναν ήχο, σταματώ την ανάγνωση και προσπαθώ να καταλάβω από που έρχεται ο ήχος και τι συμβαίνει.
-Ανοίγω ένα κουτί. Βρίσκω μέσα κάτι. Ανάλογα με το τι βρίσκω συνεχίζεται η δράση...
προέκταση:
---Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν και αντικείμενα.
---Μπορείτε να κρατήσετε μια ιστορία που θα προκύψει από το παιχνίδι και να την προχωρήσετε -να τη βελτιώσετε, να γράψετε διαλόγους, να προσθέσετε ήχους, αντικείμενα, μουσική και να φτιάξετε μια “κανονική παράσταση”.
Καλή διασκέδαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου