Καλησπέρα παιδάκια. Ελπίζω να είστε καλά.
Σήμερα (σημείωση: προχθές γράφτηκε το κείμενο) είναι Παγκόσμια μέρα Θεάτρου. Κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, ένας άνθρωπος του θεάτρου γράφει το μήνυμα εορτασμού της ημέρας θεάτρου, το οποίο μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες και διαβάζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου πριν από την παράσταση της ημέρας. Το φετινό μήνυμα υπογράφει ο Πακιστανός θεατρικός συγγραφέας Σαχίντ Ναντίμ. Διαβάστε μέρος του μηνύματος εδώ:
Σήμερα, 27 Μαρτίου 2020, τα θέατρα στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι κλειστά. Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι του πλανήτη, μένουν στο σπίτι. Βλέπουν θέατρο από το σπίτι, βλέπουν συναυλίες από το σπίτι, κάνουν μάθημα από το σπίτι, εργάζονται από το σπίτι. Όλα από απόσταση. Είναι αυτές οι μέρες που μας έχει επιβληθεί ένα “Εξ αποστάσεως” δίχως προηγούμενο σε ό,τι και αν κάνουμε.
Φαντάζομαι ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, θα σας φαίνονται αρκετά αλλόκοτα.
Είναι.
Μένοντας όμως στο σπίτι προσπαθήστε να βρείτε τρόπους να περάσετε καλά.
Γίνεται.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε μαζί και με τους δικούς σας. Είναι αλήθεια ότι παρόλο που, λόγω της κατάστασης, έχουμε πολύ “ελεύθερο χρόνο”, δεν είναι τόσο εύκολο να τον αξιοποιήσουμε, ακριβώς λόγω της κατάστασης. Φαίνεται ότι τις περισσότερες ώρες που περνάμε μέσα στο σπίτι είμαστε όλοι μπροστά από μια οθόνη -μικρή, μεγάλη, σταθερή, φορητή, και ψάχνουμε να δούμε τι γίνεται έξω από το σπίτι. Τι συμβαίνει εκεί έξω;
Προσπαθήστε να μετριάσετε την επαφή με τις οθόνες, και ανοίξτε βιβλία, μπλοκ ζωγραφικής, φτιάξτε πλαστελίνες, ακούστε μουσική, αυτοσχεδιάστε, παίξτε θέατρο, κουκλοθέατρο, σκεφτείτε τρόπους και μοιραστείτε τους μαζί μας.
Πολλά από αυτά έχουμε κάνει στις συναντήσεις μας -θυμηθείτε τις ιστορίες που φτιάξαμε με λέξεις και με εικόνες (Φτιάχνουμε καρτούλες με λέξεις, παίρνει ο καθένας από μία ή περισσότερες, ξεκινάει κάποιος την ιστορία και συνεχίζει ο καθένας με τη λέξη του -ο κάθε παίκτης παίζει πολλές φορές μέχρι να τελειώσουν οι λέξεις. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με εικόνες, αντί για λέξεις, οπότε κάθε παίκτης έχει κάρτες με εικόνες που είτε ζωγραφίζουμε είτε εκτυπώνουμε. Στη συνέχεια κάποιος μπορεί να γράψει την ιστορία, μετά ο κάθε παίκτης ζωγραφίζει μια σκηνή από την ιστορία, ενώνετε τις σελίδες και έχετε φτιάξει το βιβλιαράκι σας. Μετά μπορείτε να μοιράσετε ρόλους και να παίξετε τους ήρωες της ιστορίας σας, αφού πρώτα γράψετε διαλόγους -τα παιδάκια της Δ’ έχετε κάνει θεατρική διασκευή την ιστοριούλα που είχαμε φτιάξει με λέξεις). Μπορείτε να φτιάξετε κούκλες -εύκολες κατασκευές, με χαρτί και χαρτοταινία, ή δαχτυλόκουκλες σαν αυτές που είχαμε κάνει πέρσι και να κάνετε κουκλοθέατρο, ή ακόμα να κάνετε θέατρο με αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι σας και περιμένουν να τους δώσετε φωνή (τα πάντα -κουτάλες, πανάκια, μολύβια, χτένες, όλα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν).
Αν σήμερα ήταν μια κανονική μέρα και βρισκόμασταν στην τάξη, θα σας μιλούσα 10 λεπτά για την παγκόσμια μέρα θεάτρου, θα διαβάζαμε λίγες ωραίες λέξεις από το μήνυμα της μέρας και μετά ίσως κάναμε έναν κύκλο. Ένα κύκλο κανονικό, με χέρια ενωμένα. Οι συνθήκες που βιώνουμε όλοι αυτές τις μέρες απαγορεύουν να έχουμε τα χέρια ενωμένα, δεν μας αφήνουν να πιάσουμε ο ένας το χέρι του άλλου. Δεν πειράζει παιδιά, θα κάνουμε υπομονή, θα περάσει όλο αυτό και κάποια στιγμή θα φαντάζει μακρινό.
Σε ένα από τα τελευταία μας μαθήματα καθένας μας πετούσε το βοτσαλάκι του στη λίμνη και έκανε μια ευχή, ή πετούσε στη λίμνη κάτι που τον βαραίνει και που θα ήθελε να διώξει από πάνω του. Κάντε το ίδιο και τώρα που είστε στο σπίτι. Πετάξτε όσα περισσότερα βοτσαλάκια μπορείτε από πάνω σας στη φανταστική λιμνούλα που θα φτιάξετε μαζί με τις οικογένειές σας, μοιραστείτε τις επιθυμίες σας και όσα σας βαραίνουν αυτές τις μέρες.
Σας στέλνω μερικά δωράκια που βρήκα στο διαδίκτυο (online παραστάσεις, αφηγήσεις ιστοριών, παραστάσεις θεάτρου σκιών, ψάξτε μαζί με τους γονείς σας και για άλλα, υπάρχουν πολλά). Χθες βράδυ είδα την πρώτη μου παράσταση από το σπίτι, στην οθόνη του υπολογιστή μου -δεν θα πω ότι ήταν ίδια η ευχαρίστηση, όπως όταν βλέπεις ζωντανά μια παράσταση, αλλά κάτι ήταν..
|
Αυτά για το παρόν, παιδάκια.
Θα επανέλθω.
Πολλά φιλιά και υπομονή από την ‘κυρία της Θεατρικής Αγωγής’, Αλεξάνδρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου